#1 Mijn nieuwe thuis

3 minuten leestijd

Een nieuw jaar, een nieuw avontuur en voor het eerst op “caravans”. Druk met inpakken, spullen verzamelen en waarschijnlijk de helft vergeten; maar dat is niet erg, het is alleen even wennen. Hoeveel sokken moet ik meenemen? Shirts, broeken en één tandenborstel is toch wel genoeg? Hebben ze daar überhaupt wel een normaal stopcontact? Ach ze hebben in ieder geval de euro!

Het is vroeg, nouja als je lekker in je bed ligt… Stiekem is het al half 8 zaterdag ochtend en we vertrekken over anderhalf uur. Alle spullen liggen al klaar onder de kerstboom, het lijkt wel of het weer kerstmis is, alleen wordt ik nu vrijwillig uit huis gezet. Dus de auto’s worden voor de deur gezet; de kleine Suzuki alto en de Volvo. Het wordt proppen, maar het gaat lukken, nu alleen wij er nog bij.

Onderweg, over de snelweg met 90 km/h omdat de alto niet sneller kan, voelt het nog alsof we op vakantie gaan. Eenmaal op de camping en als alle spullen zijn uitgeladen, dringt het pas tot mij door: IK ZIT HIER IN MEN EENTJE TOT 20 APRIL!! (help me)

Onder het oorverdovend geluid van het stofzuigen, blijft het maar door men hoofd spoken en dringt alles pas echt tot me door… het voelt raar. - Ja de kopjes moeten daar, naast de borden en in de kastjes. En nee dat doe ik straks wel… - Maar het komt wel goed, zover van Nederland is het niet, de supermarkt is in de buurt en ik heb een fiets en een auto. Zo erg kan het toch niet zijn?

De boodschappen wagen wordt volgepropt onder leiding van Christine en Charlotte. Dit heeft hij nodig en dit en dit, ooooooh en zeker dit! Welke suiker wil je? Welk afwasmiddel? - IK ZIT HIER IN MEN EENTJE TOT 20 APRIL - Ooh lunch, jah ik best wel honger!

(Wisten jullie dat in Duitsland gewoon water in rode flessen zit en water met PRIK in blauwe? En dat water met prik slecht kookt en dat je er dus geen koffie van kan zetten? Nou ik nu wel :P)

Na een nachtje lekker geslapen te hebben, worden we wakker onder de warme dekens. Boven de dekens? +2 graden Celsius…. oftewel ik moet er uit om de verwarming aan te maken! Ik krijg gelukkig wel een warme knuffel als ik weer snel in bed duik.

Als het een beetje aangenaam is, klimmen we uit bed, ontbijten we heerlijk en maken ons klaar voor een dagje Roermond. (Het is maar 14 kilometer en met de auto zijn we er zo)

Wat volgende week zal brengen, dat weet ik nog niet maar dat komt wel.

Doordat ik in Duitsland zit, heb ik geen constant contact met het internet. De virtuele wereld die steeds meer met de echte wereld verweven raakt en steeds sneller gaat. Hierdoor vertraagd mijn wereld en worden reacties vertraagd, mis ik veel en duurt het uren voor weken zijn ingehaald. Ik neem een cebetical van Twitter en Facebook tot 20 April vanaf nu. Ik blijf bereikbaar via de telefoon, e-mail en via deze blog, mijn connectie met jullie en het internet.

Natuurlijk mag persoonlijk contact ook! Een weekendje Tilburg, Niederkrüchten of een andere plek, bijna alles kan!

Gegroet! Tot snel! Maar niet vaarwel… Of toch wel?!

8 januari 2012

Wat denk jij? Stuur eens een mail!